جای خالی مدیریت واحد در احیای بافتهای تاریخی/ اصفهان شهرموزه است
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۷۰۹۲۶
مدیرعامل اسبق سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان گفت: مدیریت استان و شهرداری باید تلاش کنند که دستگاهها در حوزه بافتهای تاریخی و فرسوده وارد شوند و همراهی مردم را نیز داشته باشیم، یک مدیریت واحد باید به این موضوع بپردازد و به این امر توجه کند که جای آن در احیای بافتهای تاریخی خالی است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، حسین جعفری در برنامه تلویزیونی «اصفهان من» با بیان اینکه واقعیت این است که بافت تاریخی بسیار ارزشمند است، اما مجموعه این بافتها به لحاظ کالبدی و اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مشکلات زیادی دارد، اظهار کرد: برنامههای زیادی برای احیای بافتهای تاریخی اصفهان اجرا شده است، اما هنوز کافی نیست و این دغدغه سالهای زیاد وجود داشته است و میتوان اذعان کرد که طرح بازنگری اصفهان پاسخگوی نیاز بافت تاریخی نبوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: بسیاری از دستاندرکاران بهصورت سلیقهای با این موضوع برخورد کردهاند، بنابراین باید به این موضوع توجه کنیم و یکبار برای همیشه تعریف درستی از بافت تاریخی و محدوده بافت تاریخی ارائه دهیم و تمام دستاندرکاران برای احیای بافت تاریخی بسیج شوند.
مدیرعامل اسبق سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان ادامه داد: بهتر است بافت تاریخی اصفهان را بهعنوان شهر موزه تلقی کنیم، چراکه با توجه به وسعت بافت تاریخی این کلانشهر، بالغ بر چهار اثر ثبت شده جهانی و ۴۰۰ اثر ثبت شده ملی دارد و در سالهای اخیر هم به این آثار پرداخته شده است.
جعفری بیان کرد: برای توجه به بافت تاریخی باید شهروندان را مشارکت دهیم، البته همه حرکتها و برنامههایی که شهرداری اصفهان در این موضوع انجام داده، مسیر احیای بافت تاریخی و فرسوده را باز کرده است.
وی تصریح کرد: حضور شهروندان، ساکنان بافتها و کسانی که در این محدودهها فعالیت اقتصادی و فرهنگی دارند، اهمیت دارد، اما در بخشهایی از بافت تاریخی مشکلات جدی وجود دارد، بهطوری که بهلحاظ مالکیت، تعدد زیادی پیدا کرده، به لحاظ اقتصادی دچار مشکلاتی شده است و زمینها و بناهای موقوفه زیادی نیز وجود دارد که این تعدد مالکیت در بافتها موجب شده است هرچه در این بافت تلاش کنیم، به تلاش بیشتر نیاز داشته باشد، بنابراین حضور مردم و سرمایهگذاران نیاز است، اما زمینه حضور مردم در بافت فراهم نیست.
جعفری گفت: برای حفظ شهر موزه اصفهان باید زندگی در آن جاری شود که این به معنای در دسترس نبودن آن نیست، شاید در دهههای اخیر چنین فکری موجب ایجاد مشکلاتی برای بافت شد که نگاه درستی نبود، اما در حال حاضر میتوانیم موزهای به وسعت یک شهر داشته باشیم.
وی اظهار کرد: واقعیت این است که مردم از شهرداری توقع دارند و آنچه که در نگاه مردم است، مدیریت واحد شهری است؛ گرچه در عمل این اتفاق نیفتاده است و مدیریت شهری موجود نیست، اما بالغ بر ۳۵ دستگاه بهطور مستقیم باید در حوزه بافتهای تاریخی و فرسوده فعالیت کنند که تاکنون شهرداری به تنهایی در این حوزه کار کرده است، هرچند همراهی بعضی دستگاهها همچون میراث را داریم، اما واقعیت این است که تمام آنها به صحنه نیامدهاند.
مدیرعامل اسبق سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان با بیان اینکه مدیریت استان و شهرداری باید تلاش کنند که دستگاهها وارد این مسیر شوند و همراهی مردم را نیز داشته باشیم، گفت: تسهیلات لازم را باید برای آنها در نظر بگیریم، زیرا ضوابطی نیست که مردم بتوانند به این موضوع وارد شوند؛ یک مدیریت واحد باید به این موضوع بپردازد و به این امر توجه کند که جای این مدیریت واحد در بافتهای تاریخی خالی است.
وی ادامه داد: حفاظت بهتنهایی نمیتواند بافت تاریخی اصفهان را حفظ کند، این رویکردها در دهه ۶۰ و ۷۰ با قوت مطرح میشد که جرئت را از همه مدیران و مسئولان گرفت، بنابراین به بافت شهری با مسائلی که دارد، باید با رویکردهای مرمت، احیا، حفاظت، نوسازی و بهسازی نگاه شود.
جعفری ادامه داد: متخصصان خوبی در سطح دانش دانشگاهی و در زمینه مرمت در استان داریم و اصفهان در این زمینه زبانزد است، اما باید در ارکان مدیریت شهری هم این موضوع با نگاه تخصصی دیده شود و نقاط قوت را تقویت کنیم و از نظر متخصصان استفاده کنیم.
کد خبر 718215منبع: ایمنا
کلیدواژه: بافت تاریخی احیا بافت تاریخی بافت تاریخی شهر بافت تاریخی شهر اصفهان مرمت بافت تاريخي بافت تاریخی فرسوده بافت تاریخی اصفهان اصفهان من شهر زندگی برنامه اصفهان من شهرداری اصفهان شهردار اصفهان علی قاسم زاده شهردار اصفهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق بافت های تاریخی نوسازی و بهسازی مدیریت واحد بافت تاریخی احیای بافت بافت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۰۹۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرزوهای شیرین برای محلهای در دروازه تاریخ / «دروازه ری» در انتظار لباس نو
محله دروازه ری قم که خاستگاه ۱۲۸ شهید و بزرگانی همچون سردار موسوی فرمانده ارتش جمهوری اسلامی بوده، این روزها در انتظار پوشیدن لباسی نو بر تن کهنه و زخم خورده خویش است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از قم، ری، تهران، ساوه، اصفهان، کاشان؛ از هر سوی که زائران برای تشرف به حرم مطهر بانوی کرامت قصد ورود به شهر قم را داشتند، باید از دروازهای در باروی شهر وارد میشدند که به «دروازه ری» معروف بود.
دروازه ری که احتمالاً کهنترین دروازه قم قبل از احداث جاده ناصری از مسیر علیآباد به قم و شاهراه ارتباطی شهر با ری و تهران محسوب میشده، تا سال ۱۳۲۱ هنوز پابرجا بوده است.
اگر در اسناد تاریخی که جستوجو کنید، المان هویتی دروازه ری را خواهید دید. یک بنای ساده و گنبدی که نشان از تاریخ پرفرازونشیب شهر قم دارد و کاروانهای اهل دانش و زیارت در سفر به قم را به سمت این شهر راهنمایی میکرده است.
محله دروازه ری و نوبهار (چاله کاظم) پیشازاین، مزرعه سعدآباد را در خود داشت و مقبره «خواجه اباصلت» از یاران امام رضا (ع) را در خود جای داده بود که هنوز هم وجود دارد.
از جمله ازدسترفتههای محله دروازه ری میتوان به «گذر ری» اشاره کرد که جایش در محله خالی است. این گذر سه یا چهارطاق چشمهای داشته که به میدان کهنه و پامنار متصل میشده است. گفته میشود گذر حدود ۴۰ سال پیش تخریب شده و موجب شده است شکل و شمایل کنونی این محله چندان تاریخی و هویتی نباشد.
از پیشههای قدیم مردم این محل که در گذر هم نشانی داشت، میتوان به نمککوبی اشاره کرد. اهالی معاصر این محله هرچند آثاری از برج و باروی دروازه ندیدهاند، اما زیبایی گذر و گاراژی که اتوبوسهای راه پیموده از دشت مسیله به آن وارد میشد را به خاطر میآورند.
این محله تا سالها در برزخی از دشتهای سرسبز و باغات انگور و کورههای آجرپزی محلات مجاور قرار داشت، گویی دروازهای میان بهشت و جهنم بود. در بیرون گذر هرچند شهر تا سالها در حال تغییر و گذر از سنت به مدرنیسم بود، اما قطار مدرنیسم دیرتر و ناقصتر به دروازه ری رسید و غبار فرسودگی را بر تن این محله برجای گذاشت.
مهمترین مشکل محله ناتمام ماندن خیابان و ترافیک ناشی از آن است که به تعبیر اهالی، محله را شبیه به مناطق جنگزده کرده است. حداقل میشد از این بناهای تخریب شده به عنوان فضای عمومی استفاده کرد.
احمد اشعری، کارشناس حوزه شهرسازی از جمله کسانی است که روی مشکلات محله دروازه ری کار علمی انجام داده است و آن را از نظر گونه بافتشناسی «بافت ناکارآمد میانی» دستهبندی میکند.
به گفته وی، محله دروازه ری در خط مرزی بافت تاریخی ۳۰۰ هکتاری قم قرار دارد که در گذشته اراضی کشاورزی و کورهپز خانه بوده، اما از سال ۱۳۳۵ به تدریج سکونت در آن اتفاق افتاده است.
محله دروازه ری بر اساس سرشماری سال ۹۵ حدود ۱۴ هزار و ۷۰۰ نفر جمعیت دارد و چهار هزار خانواده در آن زندگی میکنند. ۲۵ درصد ساکنان محله دروازه ری، از اتباع هستند.
محور این محله در طرح تفصیلی، چهار طبقه دیده شده و قرار است انواع کاربریهای خدماتی در آن لحاظ شود. این خیابان هماکنون ۶۴ نوع فعالیت اقتصادی و خدماتی را در خود جای داده است و بخشی از این فعالیتها نیز سازگاری مناسبی با محله ندارد.
این کارشناس حوزه شهرسازی معتقد است برای مرهم گذاشتن بر این زخم نیمهباز باید پروژه تملک خیابان دروازه ری را تکمیل کرد، اما در عین حال باید تلاش کنیم تا کارکرد محلی و انسجام اجتماعی در این محله حفظ شود.
اشعری با اشاره به وجود فضاهای بلاتکلیف در محله و در جریان تملک نیمهتمام بدنه خیابان، میگوید: با هزینه اندک میتوان این فضاهای بلاتکلیف را به مکانی برای توقف اهالی تبدیل کرد.
وی با اشاره به وجود بعضی کاربریهای ناسازگار در این محله عنوان میکند: با تملک چند پلاک میتوان برای اهالی مسکن تولید و الگوی صحیح توسعه محله را تدوین کرد.
از جمله پیشنهادهای مشاور برای این محله، تملک آبانبار حاج رئیس بهعنوان یک عنصر هویتیِ واقع در آن و اضافه کردن یک عنصر دروازهای در محل طاق قدیم برای ارتقای هویت محلی بود که با پایکار نیامدن اداره کل میراث فرهنگی، معطل مانده است.
این کارشناس شهرسازی معتقد است یک سری از کاربریهای ناکارآمد همچون مصالحفروشی و حمام متروکه در این محله باید برای تأمین خدمات عمومی به کار گرفته شود.
فرایند اجرایی شدن بازآفرینی محله دروازه ری تا امروز بدون تغییر در این تصمیمگیری پیگیری شده است، اوایل سال ۱۴۰۲ شهردار قم اعلام کرد که این پروژه در اولویت تملک با همان عرض ۱۸ متر است.
محمدحسین علیاکبری، مدیر منطقه یک شهرداری قم، مرداد سال گذشته در توضیح مشکلات و چالشهای بازگشایی محله دروازه ری به ریزدانگی املاک این محله اشاره کرد که توافق با مالکان را دچار مخاطره میکند.
مساحت پایین املاک تجاری و کوچک بودن آنها یکی دیگر از معضلات تملک در این پروژه است، چراکه این املاک وسیله امرارمعاش اهالی است، اما ارقام تملک به نحوی نیست که ملک تجاری دیگری جایگزین آن شود، از طرفی بسیاری از ملکها جنوبیساز یا به صورت مشاع است که فرایند تملک را دچار چالش میکند.
از طرفی به گفته این مسئول شهرداری قم، بخشی از این محله در بافت تاریخی قرار دارد و بهسازی آن نیازمند مشارکت سازمان میراث فرهنگی است.
با این همه تاکنون نزدیک به ۴۰ قطعه در محله دروازه ری تملک و تخریب شده و جدولگذاری و ساخت محور نیز در حال انجام است. گام بعدی احداث مرکز فرهنگی و فضای سبز کوچک این محله توسط شهرداری قم است که میتواند امید را به رگهای محله بازگرداند.
مدیر منطقه یک شهرداری قم در پاسخ به ابهاماتی درباره عرض محور دروازه ری، عرض ۱۸ متری را مصوبه طرح تفصیلی شهر قم میداند که با توجه به قرار گرفتن نیمی از محله در محدوده بافت تاریخی، شهرداری بر سر اجرای همین مقدار نیز با سازمان میراث فرهنگی دچار چالش است.
آذرماه سال ۱۴۰۲ بود که دفتر تسهیلگری محله دروازه ری تشکیل و در مسجد این محله جلسات با اهالی برگزار شد. مفهوم احداث دفتر تسهیلگری این است که بهسازی یک محله را تنها کالبدی نبینیم بلکه باید به مسائل اجتماعی و اقتصادی بهصورت توأم با موضوعات کالبدی و عمرانی توجه کرد.
در روزهای اخیر تصاویری در فضای مجازی رد و بدل میشود که نشان دهنده ادامه تملک و تخریب بعضی املاک در مسیر خیابان ۱۸ متری این محله است.
نقش ویژه محله دروازه ری در روزهای دفاع مقدس و تقدیم ۱۲۸ شهید به کشور، حضور مشاهیری همچون امیر موسوی فرمانده ارتش جمهوری اسلامی و وجود جمع بزرگی از ایثارگران انقلاب اسلامی و جنگ از نقاط قوت و سرمایههای اجتماعی این محله است که میتوان با پررنگ کردن این نقش، به بهبود مشارکت اجتماعی برای حل معضلات آن کمک کرد؛ مسجد فعال و اهالی دغدغهمند که روزهای بهتری برای محلهشان آرزو میکنند، از سرمایههای ارزشمند این محله است.
یکی دیگر از سرمایهها و داراییهای محله، تنوع قومیتها و ملیتها است که میتواند فرصت تلقی شود. شبکه خویشاوندی، مهارتهای فنی، همچنین وجود عناصری همچون آبانبار و مسجد از دیگر سرمایههای محله است.
پای صحبت قدیمیها که بنشینی، خاطرات جالبی از روزگار گذشته محله دروازه ری دارند. از گاراژی که محل تردد مسافران به قم بود و روستانشینان و عشایر کلکو از دشت مسیله به آن میرسیدند. از پردهخوانان و پهلوانان که هرازگاهی بساط خود را در میانه محله به پا میکردند و بوی نان سنگک تازه و دود کبابی که زیرگذر به مشام میرسید.
شاید امروز بخشی از این خاطرات دیگر رنگباخته باشد، اما میتوان دروازه ری را طوری بازسازی کرد که اصالتش به یادگار بماند و اهالیاش همچنان پایبند این محله باشند.
کد خبر 746803